سلام. از اینکه 9 ماه نبودم طلب عفو دارم. یک سر و هزاران سودا. فکر کردم بعد از نه ماه چی براتون بنویسم؛ با خودم فکر کردم از هر چه بگذریم سخن دوست خوشتر است. حضرت آقا(مقام معظم رهبری) معمولا اول درس خارج فقه شون مطالب اخلاقی می فرمایند، این سه شنبه(1391/10/12) نکاتی رو فرمودند که اون مقدار که من تونستم بنویسم به شرح ذیل است مطمئنم که برا شما و صاحب منصبان خیلی مفیده:

"...در مسائل معیشتی، بعضی ها هستند که بر اهل و عیال خودشان سخت می گیرند تا به دیگران کمک کنند! این درست نیست... البته اگر زیاد آمد می توانید در جای دیگر هزینه کنید؛ ایضا در مسائل تربیتی هم همین جور است؛ اول از زن و بچه ات شروع کن... البته ترتب زمانی وجود ندارد ولی خانواده اولویت دارند... خیلی از ماها در بیان حقایق و معارف، زبان باز و گویایی داریم... اما فرزندان خودمان، بچه های خودمان، خانواده خودمان، گاهی دل خودمان، تحت تاثیر حرف های مان نیست! این خطرناک است...

آقا مشغول کار است، ساعت 12 شب می رود خانه! کی این بچه ها شما رو ببینند؟ کی از نفس گرم شما استفاده کنند؟ یکی از وظایف این است که با بچه های خودتان حرف بزنید، وقت بگذارید. گاهی آقا در عوالم سیر و سلوک است و بچه ها کاملا بریء از این قضیه! این باعث می شود که بچه بیفتد دست دیگران و آنها توجیه شان کنند..."